zondag 30 augustus 2015

Paddenstoeltje.

Onze kleine peuter wordt aanstaande dinsdag een heuse kleuter.  Vrijdag mochten we al eens kennismaken met zijn nieuwe juf en eens rondneuzen in zijn klasje.  Otto-Jan was al helemaal op zijn gemak en ging direct gaan spelen.  Toen de juf zei dat hij een agenda met bijhorend symbooltje mocht kiezen nam hij betrekkelijk snel de feest/heksen/kabouterhoed.  Beetje spijtig want er waren ook nog andere figuurtjes waar ik toch makkelijker iets mee zou kunnen doen...  Hoe kan je in godsnaam dingen personaliseren met een feest/heksen/kabouterhoed? Ik zag gelukkig ook een leuke paddenstoel en zei: moh, Otto-Jan, een paddenstoel, anders nemen we die!  No problemo voor die kleine spelende knaap, fieuw!  Je kind een beetje sturen kan geen kwaad, toch? 

Een nieuw schooljaar starten we best met een aangepast T-shirt.  Deze kleine rakker is helemaal klaar voor de kleuterklas!






Rode flock en glitterflex: Feeërieke
Wit T-shirt: Hema


woensdag 26 augustus 2015

Roze glittersweater.

Online stof bestellen is toch altijd spannend, vind ik. Stof met zoveel procent dit en zoveel procent dat... meestal stel ik me er iets bij voor maar als het toekomt is het niet altijd wat ik verwacht had.  Tjah, kan gebeuren!  Ik bestelde wat roze glittertricot die er net wat anders uitzag dan ik voor ogen had, wat lichter, wat dunner, gewoon wat anders.

Het plan was om een nieuwe glittersweater te maken, jammer genoeg bleek mijn zelfgetekend patroon verdwenen.  Aaaargh, net iets andere stof dan verwacht, een spoorloos patroon en de klok die verder tikt... Soms heb ik overdag wat tijd om te naaien, als Billie slaapt en Otto-Jan speelt (of wat televisie kijkt...), maar dutjes zijn altijd onvoorspelbaar zoals ook het humeur van de bijna kleuter.  Dus als je opeens tijd hebt moet je ze stante pede gebruiken want voor je het weet is er eentje wakker, wil er iemand aandacht of moet je beginnen aan het eten... dus hup hup hup, here we go!

Ik nam mijn roze glitterstof en mijn schaar, hup, zonder patroon knipte ik er een vleermuistruitje uit.  Het voor- en achterpand knipte ik met de stofvouw bovenaan.  Hierdoor moest ik enkel de zijnaden aan elkaar stikken.  Ik knipte nog een heupboordje, twee mouwboorden en een kraagje.  Hup, alles door de overlocker et voila, mijn nieuwe roze glittersweater is klaar!







roze glitterstof: De stoffenkraam

Maak je eigen glittersweater met dit patroontje!


zondag 23 augustus 2015

Poppenfestijn!

Gisteren mochten we naar een adoptiefeest, hoeraaa.  Gezellig keuvelen met mensen die we al lang, minder lang of super lang niet meer gezien hadden met een taartje en een cavaatje in de hand, er zijn ergere dingen op een warme zaterdagmiddag!

Uiteraard kan je niet met lege handen toekomen op een feestje.  Ik dook in mijn patronenkist op zoek naar iets leuks om te maken.  Met wat kan je een piepklein koddig meisje plezieren?  Misschien met een popje!

In het verleden maakte ik al eens een popje voor mijn metekindje en het behoort nu tot een van haar favoriete knuffels.  Dat doet me wel een beetje stralen, een lapje stof dat ik met mijn naaimachine omtover tot iemands favoriete knuffel, leuk toch?  Ze sleurt haar pop overal mee en zo belandde hij eens op een babyborrel van deze dame.  Voor de babyborrel van haar dochtertje durfde ik eerlijk gezegd eerst niets te naaien, want ze is ten slotte zelf een naaister...  Toen ze het popje zag vond ze dat wel een beetje jammer, dus ik beloofde dat ik voor haar Renéetje er ook eentje zou maken.  Zo gezegd zo gedaan.  Twee poppen, hupsakee.  Ik haalde het patroontje van de poppen van Tante Hilde boven en zocht de nodige stofjes bij elkaar.  Ze zaten met het nodige gevloek, wat lostornen en wat retoucheren betrekkelijk snel in elkaar.  Eentje met twee staartjes en wat O-beentjes en eentje met korte haren en een bloempje.







Patroon: poppen Tante Hilde
Rode stof: Verkempinck
Blauwe stof: Allotte
groen/blauw/rode stof: Hotstof

De popjes genoten van de korte tijd samen, plezier alom ten huize Wobie.  Spelen met de blokken, met de dieren en verschieten van de roze tuinkabouter :)  De popjes zijn nu bij hun rechtmatige eigenaars en hopelijk hebben ze daar de tijd van hun leven!

woensdag 19 augustus 2015

Een driehoekstenuetje.

Wie mijn volgt op instagram zag het vier weken geleden al passeren, het nieuwe tenuetje met driehoekjes voor BillieWillyWonka.  Waarom het nog niet op de blog verscheen, wel, dat heeft te maken met mijn onherstelbare zwangerschapsdementie denk ik!

Soit, ik maakte dus voor Billie een shortje met bijpassend T-shirtje.  Ervaring leert me dat de rayshort van La Maison Victor ontzettend handige shortjes zijn voor kleine koters, dat zag je al hier en hier.  Billie, de kleinste klauterkabouter, kon wel nog eens een handige klim- en kruipshort gebruiken.  Ik koos voor een gebroken wit stofje met grijs en zwarte driehoekjes en een rode bias.  Het witte T-shirtje pimpte ik ook met driehoekjes, hupsakee, een compleet tenuetje!




Patroon: rayshort - LMV
Driehoekstof: Allotte
Flockfolie: Feeerieke 
Wit T-shirtje: Hema

Na het trekken van de foto's kreeg Billie spijtig genoeg een heuse diarreeaanval die onuitwisbare sporen naliet op het witte broekje.  Tja, misschien is wit niet het meest ideale kleur voor kleine klauterkabouters met wilde kakabuien...

zondag 16 augustus 2015

Een vijgentaartje.

Het leuke aan schoonouders met een moestuin en een bloeiende vijgenboom is dat je af en toe een oversized courgette, een komkommer, een hoop tomaten of een stapeltje vijgen meekrijgt.  Een courgette vliegt meestal in de soep, de komkommer en tomaten in een slaatje maar wat doe je in godsnaam met 10 vijgen?  Ze gewoon allemaal opeten is 1 optie uiteraard maar dan zou de titel van dit blogbericht betrekkelijk fout gekozen zijn.


Ik zocht rond op het internet naar receptjes voor een taart met vijgen.  Uiteraard heeft Jeroen Meus dit al eens gemaakt.  Ik vermoed dat hij elk bestaand Belgisch product al verwerkt heeft in zijn dagelijkse kostkeuken.  Hup, ik ging naar de winkel om de ingrediënten, kwam thuis en zag dat ik bladerdeeg vergeten was... Tjah, die zwangerschapsdementie gaat jammer genoeg na het bevallen toch niet helemaal over.  Na een nieuwe rit naar de winkel kon ik er aan beginnen, woehoew, verse vijgentaart, get ready, set, go!

Ingrediënten:
1 vel bladerdeeg
10 verse vijgen (al dan niet uit schoonouders tuin)
150g vijgenconfituur (maar ik gebruikte kersenconfituur)
200g boter
180g bloem (niet zoals mij zelfrijzende bloem gebruiken...)
125g kristalsuiker
125g bloemsuiker
125g amandelpoeder
125g melk
2 eieren
paar druppels amandelextract (dit liet ik achterwege)

Voila, als je alles in huis hebt kunnen we er aan beginnen.

Bak je bladerdeeg in een taartbodem blind voor 30min op 160gr.

Meng ondertussen de kristalsuiker met de boter, voeg er de eieren een voor een aan toe.  Daarna doe je er de amandelpoeder en bloemsuiker bij.  De melk mag er daarna onder gemengd worden.  Blijven mengen en de bloem er bij doen.  Als laatste mogen de vijgen erbij.  Deze moet je uitlepelen, fijnhakken en onder het beslag mengen.

Smeer je gebakken taartbodem in met confituur en giet er het mengsel in.  Ik deed blijkbaar iets verkeerd want ik had veel meer beslag dan er in de taartbodem paste... vreemd!

Steek je gebak een uurtje in de oven van 160 graden en hupsakee, de verse vijgentaart is klaar.



De eerlijkheid gebied me te zeggen dat de mijne niet superlekker is... Toen ik de bloem bij het beslag deed blokkeerde mijn weegschaal zodat de hoeveelheid niet klopte.  Vervelend want ik had het dus niet apart gewogen waardoor er no way back was!  Het taartje smaakt dus meer naar bloem dan naar verse vijgen.  Gelukkig zit ik bij een bron van vijgen dus heb ik binnenkort een herkansing.  

woensdag 12 augustus 2015

Refurbished charlie.

Ten huize Wobie zijn we schromelijk te laat begonnen aan de lenteschoonmaak.  Vorige week hebben we de tijd genomen om eens een groot deel van de kasten en dozen met kleren in de slaapkamers uit te sorteren.

Resultaat: een stapel voor de vuilnisbak, een stapel voor een 2dehandsgroepje, een stapel voor de klerencontainer en een stapeltje voor bij in mijn stoffenkast.  Dat laatste is natuurlijk het leukste, van welke T-shirts, kleedjes, polo's, hemden en broeken kan ik iets nieuws maken?

Voor mijn eerste herwerk-eens-een-kledingstuk-project koos ik voor een polo van mijn wederhelft. Ik maakte er een Charlie van voor Otto-Jan.  Ik combineerde de leuke geblokte grijsblauwe stof met limoengroene tricot uit mijn stoffenkast.  Uit ervaring weet ik al dat de patronen van Zonen09 niet ontzettend groot tailleren dus maakte ik een 110 voor mijn stevige peuter.  Voila, een oude polo krijgt zo een nieuw leven rond het lijf van mijn guitig knaapje!


Voor de herwerkingsfase was de polo toch wat aan de grote kant voor Otto-Jan...







patroon: Charlie - Zonen09
Grijs-blauw geblokte stof: oude polo
Limoengroene tricot: de Stoffenkraam 

zondag 9 augustus 2015

Patronenkist.

Patronen stapelen zich hier gestaag op.  Her en der liggen er stapeltjes patroondelen, in mapjes, tussen een naaiboeken, op m'n naaitafel... Vreselijk als je iets wil maken en je patroon niet direct vindt, of als er een stukje ontbreekt en de kast onderste boven moet keren om het vermiste stukje te zoeken.  Ik zocht, en vond, een manier om al mijn patroontjes bijeen te houden op een gestructureerde manier.


 In de Kwarto kocht ik een mooie rode archiefkoffer en een hoop bruine enveloppen.  De enveloppen waren jammer genoeg iets te groot om door de printer te halen dus verknipte ik er eentje zodat ik een A4kraftpapiertje had.  Daarop printte ik de namen van de patronen met de bron erbij.  Knippen en plakken en klaar is kees.


De washitapestickertjes zorgen ervoor dat ik vlotjes het juiste patroon vind.  Groen zijn kinderpatronen, roze volwassen patronen en geel zijn accessoires.  En eigenlijk is elke reden wel goed om washitape te gebruiken, al was het maar gewoon mijn voorraad wat te doen slinken...


In elke bruine enveloppe zit er een patroontje.  Soms al uitgetekend in verschillende maten, soms met handleiding of soms gewoon zo, zonder meer.


Ik printte een hoop steekkaarten op A7.  Per gemaakt naaiseltje vul ik dan zo'n kaartje in en stik ik er de gebruikte stof aan.



Voila, alles in de enveloppes, de enveloppes in de kist en hupsakee, opgeruimd staat netjes.


woensdag 5 augustus 2015

Billie werd 1.

Mijn jongste zoon werd vorige woensdag 1, hemeltje lief, wat ging dat snel.  Mijn kleine prins zat graag in de buik, hij vertoefde daar gezellig 41 weken.  Dat voelde als een ware olifantendracht.  Elke dag dat ik over tijd ging was er te veel aan.  Ik kreeg pijnlijke striemen die met de dag erger werden, voelde me gigantisch dik, was ontzettend lomp en kwam gek van alle voorweeën.

Na een paar monitorbezoekjes in het ziekenhuis werd beslist om me in te leiden, dat vond ik prima want dat wou zeggen dat het niet meer zo ontzettend lang ging duren vooraleer kleine Billiewillywonka ter wereld ging komen.  (en dat ik dus ook niet meer lang zwanger ging zijn, hoera)

Eén jaar en één week geleden gingen we naar het ziekenhuis, meneer Wobie en ik, met m'n dikke buik.  We waren gepakt en gezakt met een hoopje babykleertjes, geboortekaartjes, doopsuikers, drank en wat kledij voor mezelf.  Zo ontzettend spannend, te weten dat je een paar uur later een nieuw wondertje in je armen zal hebben.

Ze begonnen met een pilletje op te steken.  Dat hielp niet.  Toen beslisten ze om te vliezen te breken, wat een heel karwei was daar er geen water meer zat tussen zijn hoofdje en de vliezen.  (Hij werd dan ook geboren met krasjes op zijn hoofd doordat ze zo moesten wroeten...)  Dat hielp ook niet, Billie bleef rustig in zijn coconnetje liggen. Toen haalden ze er een baxter bij en hupla, toen schoot het als een pijl in gang.  Bij mijn vorige bevalling konden we nog rustig de datum op de kaartjes aanduiden en een beetje tetteren.  Dit keer waren de weeën zo ontzettend heftig met zo goed als geen tijd tussen dat ik weinig tot niets meer kon doen buiten puffen, blazen, in een bolletje liggen en denken: amaai, je vergeet echt hoeveel pijn dat doet eens je bevallen bent!  Na een tijdje vroeg ik een epidurale, wat jammer genoeg niet werkte doordat hij niet juist zat... pfff, gelukkig wou Billie er eindelijk uit. Yessss, persen, dat is het leukere deel van bevallen want dan weet je: nu duurt het echt niet meer lang.

Iedereen was ontzettend opgewekt in het verloskwartier.  De vroedvrouw liep rond als een klein vrolijk duracelkonijn, de assistent was bezig met zijn laatste week in het ziekenhuis en de gyneacoloog, tjah, die was nog onderweg.  Hij kwam binnen toen Billie al geboren was en zei: aaaa, proficiat!

Een vreemd moment tijdens de bevalling was toen Billie zijn hoofdje helemaal klaar zat in het geboortekanaal.  De assistent zei: 'amaai zo veel haar hij heeft'. Hij legde Billie zijn haar in model en grapte dat hij het verkeerde beroep had gekozen.  Iedereen had plezier (ik iets minder want met zo'n hoofd vast in het kanaal zonder werkende epidurale heb je sowieso wel iets minder plezier) er werd zelfs een spiegel bij gehaald zodat ik het grappige gebeuren ook kon aanschouwen.  Vreemd!  Nog een persje en hup, onze kleine wereldburger was daar.  Daarna was er een spoedbevalling verder op de gang zodat we een kleine 2 uurtjes helemaal alleen waren met ons vers baby'tje.  Wonderlijk!

Prachtig, perfect en ooo zooo mooi, mijn klein zoontje.

Lieve vrolijke Billie, doe jij maar op het gemak, geniet van alles en dans op het ritme van je leven.  Ik zie je graag kleine prins.




T-shirtje: Hema
Flockfolie: Feeërieke

Hier geen cakesmashfotos maar gewone vrolijke babyfotootjes van een 1jarige. Ik flockte een T-shirtje met de tekst: 'Never grow up, it's a trap!' en maakte een kroontje uit een WC-rolletje beplakt met aluminiumfolie, ideaal voor een klein prinsje.